سلام سلام خوبین خوشین خوش میگذره بی من؟؟؟؟؟

من اومدددددددم با دست پر 

بلهههه من دفاع کردم  بالاخره .باورم نمیشه که نوزده و نیم شدم.

انگار رو ابرهام.

خدایا شکرت.

احساس مادریو دارم که بچش سالم به دنیا اومده.مرسی از دعاه و انرژیهای مثبتتون.

وای انقدر نبودم وانقدرررررر اتفاق افتاده موندم از کجا بگم.

 اول اینکه تو اراک و نزدیک محل کار من خونه اجاره کردیممممم.

یه ٱپارتمان نقلی 90 متری.

دوم اینکه من تصمیم گرفتم رشته کارشناسیمو واسه ارشد ادامه بدم و منابعشو کم وبیش گرفتم.

وای آماده باشید بیام ناله کنم که ای بابا سخته و من یادم رفته و این حرفهااا...

سومین خبر اینه که مچ من عجیب دردناکه و دکتر هم رفتم و ترجیحش به اینه که با درد مدارا کنم و هیچ درمان قطعی برای غده گانگلیون نیست و منم مدام اصرار به عمل داشتم و فعلا آتل بستم.

و بدبختی اینجاست هر دو با هم عود میکنه و من کاملا حس میکنم دست ندارم و اونم تو این هاگیر واگیر خرید چهیزیه و خرید عروسی و این حرفها.

روابط با همسر خوبه خداروشکر و بد نیست.

اما من خوب نیستم.

خوابم کم شده یه استرسی افتاده به جونم که دلیلشو نمیدونم.

شبها همش دیر میخوابم 

دوست دارم روزها کش بیان و شهریور بره دور و دورتر.

نمیدونم همه عروسها دو ماه مونده به عروسیشون مثل من خل میشن و یا فقط من این مدلیم.

ورزش و رها کردم ولی به خودم قول دادم از اول تیر برم.

دلیلش هم تغییر سانس  کلاس بود که من و یه 40 دقیقه ای معطل میکرد و منم قیدش و زدم وترجیح دادم از اول تیر برم مجدد. 

دلم برای دوران مجردیم تنگ میشه. به نظرم ازدواج زیر 28 سالگی اشتباه بزرگیه.

خب من این اشتباه و کردم ولی اشتباه دوم و نمیکنم و حالاحالاها از بچه خبری نیست.

و حتی به همسر گفتم اصلا نیاریم و اونم تا الان که به گرمییییی استقبال کرده و معتقده بچه واقعا مسولیت سنگینی داره که ما از پسش بر نمیاییم.

حالا تا ببینیم خدا چی میخواد برامون.

اما یه خبر عجیب.

پسر عمه علی ‌ و همسرش ( امیر و نادیا) دارن بچه دار میشن. راستش من وقتی خبر و شنیدم شوکه شدم. آخه نادیا فقط بیست سالشه و به نظرم خیلیییی زوده و بهتره یکم برای خودشون و شناختشون وقت میذاشتن ولی خودشون میخواستن دیگه.

امیدوارم قدم بچشون براشون خیر باشه.

اما محیط کار.

آذر و یگانه همچنات سردن ولی جو از قبل خیلیییییی بهتر و امیدوارم بهتر بشه تا وقتی که من میخوام برم اینا بکم صمیمیتر بشن.

خیلی پراکنده نوشتم و واقعا شرمنده ام واینها اثرات نبودن طولانیه.

اما جدیدا من یه اشتباهی کردم به یکی که اصلا اصلا جنبه نداشت درمورد زندگیش یه راه حلی پیشنهاد دادم و کلیم عذرخواهی کردم که ناراحت نشه و به خدا اصلا قصدم دخالت نبود ولی واقعا این دختر خیلی کم سنه و من دلم براش سوخت.

اماااا یه جوری برخورد کرد که مثلا ناراحت شده و منم احساس کردم که تحقیر شدم و الانم از دست خودم خیلی عصبانیم.

آخه دختر واسه چی نظر دادی مثل بقیه حرفهای کلیشه ای میزدی واقعا از خودم انتظار نداشتم.

اشتباه بزرگی بود که شأن خودت و پایین آوردی الان هم اینجا ثبت میشه که یادم بمونه . دیگه تکرار نکنمش.

ببخشید که پراکنده نوشتم .

از پست بعدی مرتب تر و منسجم تر در خدمتتونم.