کنسرت کاوه آفاق این غم های اخیر رو میشوره میبره.

بعد از مدتها برای یع چیزی هیجان دارم.

حس خوبیه.

از این زندگی هوگه ای که علی برامون ساخته خوشم نمیاد

پی نوشت:زندگی بر پایه هوگه یعنی  در لحظه زندگی کردن شادی لحظه ای.یجور ساده گرفتن زندگیه‌.صبح زود از خواب بیدار شدن و خورردن نوشیدنی گرم و کتاب خوندن از کارهای اولیه است.مداما در حال مطالعه ان.مثلا یک دقیقه رو از دست نمیدن.و کلی چیزهای دیگه.من از این چهارچوب ها خوشم نمیان .چند تامنبع انگلیسی هم دارن.

من کم و بیش نگاه کردم بهشون ولی نخوندمشون.

اینکارها یجور ژست گرفتنه.که من خوشم نمیاد.البته این نظر شخصی منه.من از ژست روشنفکری خوشم نمیاد‌ میرن تو گرونترین کافه ها و گرونترین قهوه ها رو میخورن و گرونترین لباسها رو که همه هم مارکن میپوشن و بعد ادعا بر ساده گرفتن زندگی رو دارن.خب نمیخونه با هم.علی هزارون تا لباس داره که یک بار هم نپوشیده باز هم خرید میکنه!!!!  

خب واقعا من دوست دارم روزهای تعطیل تا ۹ بخوابم اصلا یه روزی  نمیخوام نه درس بخونم نه کتاب؛ مگه من ماشینم که برنامه بگیرم؟؟؟؟ ولی خب اینها چهارچوب دارن واسه خودشون.

چیزهای دیگه هم هست ولی من همیناش و گفتم.