سلام دوستای خوبم.

اصلا نمیدونم روزهام چه جوری میگذره فقط میگذره بدون اینکه من کار خاصی انجام بدم.

از روزی که دفاع کردم خودم و بستم به فیلم و هر شب یه فیلمی میبینم.

به امید خدا میخوام کم کم واسه

ارشد بخونم ولی واقعا احساس درجا زدن میکنم.

دوباره ارشد بخونم؟؟؟

دوباره استرس کنکور مسخره ارشد؟؟؟؟

ولی خب چاره چیه باید بخونم.

اوایل هفته پیش علی گفت میخواد برای کارهای مهاجرت بره پیش وکیل که من گفتم زوده و کو تا چهار سال دیگه که گفت فقط واسه مشاوره اولیه میخواد بره.

چند جا بهش معرفی شده بود که آخر سر تصمیم بر این شد بره پیش وکیل دوستش که حدودا دو سال پیش با خانومش رفتن انگ.لیس.

قرار شد منم برم.

پنجشنبه صبح راهی شدیم به سوی وکیل.

چقدر هممممم شلوغ بود دفترش ماشالله همه متقاضی بودن واسه سفر  .وانگار این آقا کار اصلیشون مشاوره و خدمات تو این زمینه است.

خلاصه رفتیم تو اول ایشون یه سری سوال پرسیدن و ما جواب دادیم و بعدش ما هی سوال پرسیدیم و ایشون جواب دادن و الحق که خیلی صبور بودن و فوق العاده خوننسرد.

کلا به من آرامش القا کرد.

کلی امیدواری داد که کیس شما برای اقامت مشکل آنچنانی نداره و گفت جزء مواردی هستین که میتونین راحت اقامت بگیرین.

تا ببینیم خدا چی میخواد.

از اونورم رفتیم یسری خریدهای عروسی مثل چمدون و حوله و اینجور چیزارو انجام دادیم.

خسته و له رفتیم خونه علی اینا.

یکم خوابیدیم و کلی اون روزها عشقولی بودیم.

چرا دروغ بگم بعد دوسال احساس کردم علی و دوست دارم و هی ته دلم واسه اینکه دارم بهتر میشم خدارو شکر میکردم.

علی جمعه صبح زود من و گذاشت خونمون و رفت فرودگاه که عصری باید خرم آباد برای ماموریت خودش و معرفی میکرد .

منم یکم چرخیدم و هی راجع به تصمیمون فکر کردم هی فکر کردم هی فکر کردم و هی فکر کردم.

یه بار ذوق میکردم یه بار بغض.

یه بار میترسیدم و یه بار هیجان زده میشدم.

دیگه عصری ماشین بابارو برداشتم و زدم بیرون. کلی تو تهران چرخیدم.

شهری که با نبود زیر ساخت دیگه شهر نیست و واقعا جای زندگی نیست.

شهری که توش کلی خاطره دارم چهار پنج. ساله واسم غریبه شده.

نه ولیعصرش ولیعصره..

نه فرحزادش دیگه واسه من اون فرحزاد سابقه..

نه لواسون روستای پدری من دیگه اون لواسونه..

شده یه شهر داغون بی در و پیکر..

کلی دلم واسه اون روزاش که کلی دوسش داشتم تنگ شد.. دیگه هفت و هشت اومدم خونه یه دوش گرفتم و فیلم دیدم.

گفتم حالا بذار وسط این همه فیلم فرنگی یه فیلم ایرانیم ببینیم.

استراح.ت مط.لق و دیدم..

عاشق کاهانیم .

دنیامون شبیه همه.

هرچند میگن نهیلیسته.

اما به نظر من واقع گراست. دور باطل و نشون میده.

شنبه هم اتفاق خاصی نیفتاد.

تا دیروز علی گفت یه خبر خوب دارم برات و شب میگم بهت.

من دیگه کلی رویا بافتم و بافتم تا شب برگشت گفت از طرف محل کارشون میخوان بفرستنش قطر!!!!.

نمیدونم کجای این خبر خوبه آخههههه.

کلی حرف زد که از لحاظ مالی خوبه و یه رزومه عالی میشه برام.

ولی خب منم گفتم تو میری واسه خوشگذرونی کجای این خبر برای من خوبه آخه؟؟؟؟

و ایشون داغ کرد و کلی حرفهایی زد که نباید میزد و بر عکس همیشه من ساکت بودم و اونم دو شب نخوابیده بود عصبی بود و کلی چرت وپرت گفت منم محل ندادم.

دیگه خودش زنگ زد و تلاش کرد از دلم دربیاره.

هم دیشب هم امروز صبح.

من به روش نیاوردم.

اما گه زد به همون نیمچه احساساتی که از پنجشنبه نسبت بهش حس میکردم دارم.

والان اصلا از اون حسها خبری نیست.

بره قطر

به درک چه کارش کنم....

امیدوارم روز قشنگی داشته باشین.

فعلا